Openbaar vervoer

Iets over het openbaar vervoer.

Nogsteedsnietrijk

Vanaf mijn 16e tot op heden ben ik student 1 en ben ik regelmatig in het openbaar vervoer te vinden. De eerste paar weken regelmatig openbaar vervoer zijn wennen en merk je dat het nog geen deel van je is geworden en dat je regelmatig naar een scherm zit te staren om te kijken of je al bij de plek bent waar je wezen moet. Later worden de reistijden een deel van je, net als de stoelen een deel van jou worden. Ergens wordt het dan toch een stukje thuis en een stukje comfort in het dagelijks leven.

Het is natuurlijk wel het OPENBAAR vervoer en dat betekent dat jan-en-alleman toegang heeft tot de trein. Niet iedereen legaal, maar no judgements hier. Met mijn aangeboren nieuwsgierigheid om “aapjes te kijken” heb ik meerdere mensen hetzelfde gedrag zien vertonen op basis van verschillende factoren die betrekking hebben tot het reizen met, voornamelijk, de trein. Ik vind al het gedrag en gespuis wat samenkomt in de trein schitterend om te zien. Als je op vaste tijdstippen een vast traject reist, merk je dat je langzamerhand lotgenoten begint te herkennen die in dezelfde dagelijkse sleur zitten als jij.

Die ene jongen die altijd bij de bushalte wiet staat te roken, het perron oploopt en daar vervolgens een reguliere “fag”2 opsteekt. Een kok en zijn leerling die altijd samen terugreizen, met interessante gesprekken over vrouwen. Dat oude koppel waarvan ik nooit mijn vinger heb kunnen leggen op wat hun “relatie” precies inhoudt en waarom ze altijd dezelfde trein namen als ik.

En ik? Ik ben diegene die achterover leunt en let op mijn omgeving, soms luistert naar gesprekken, soms naar buiten kijkt of gaat raden welke persoon waar uitstapt. Soms vraag ik me wel af of sommige mensen bewust zijn wat ze met elkaar delen in de trein of het ze überhaupt wel interesseren dat er mensen zijn die judgements uitdelen. 3 Ik was getuige van ware Game Of Thrones shit. Een jongedame naast me die emotioneel brak, omdat ze gedumpt werd via Whatsapp. 4  Een recentelijk gescheiden moeder die haar kind beinvloedt over wat de jongen wel en niet moest zeggen. Die ene hard hoestende vrouw in de trein, waarvan ik altijd nerveus werd. Ik heb films en series gekeken waarin dat een groot teken was voor stront aan de knikker. Brugpiepers die van dorp naar een groter dorp reizen (waar ze op school zitten) die nog meer vloeken dan ik.

En ondertussen vraag ik me af of er mensen zijn die mij ook zo’n manier herinneren.

  1. Oké, eerste 4 jaar “cursist” en nu pas écht student[]
  2. Engelse “slang” voor sigaret[]
  3. Het is geen discriminatie als je beoordeelt op de inhoud van het boek, toch?[]
  4. Gezien de layout en het feit dat dat echt het enige is wat slecht nieuws kan zijn op Whatsapp. Behalve misschien betalen voor Whatsapp[]

Meer lezen?

De avondmens play_arrow

Lees het artikel

Volwassenheid play_arrow

Lees het artikel

De onrealistische plannen voor de aankomende tijd play_arrow

Lees het artikel