Nogsteedsnietrijk Natuurlijk is het pleuris warm buiten, binnen, in bed en alles plakt. De opmerking ‘in X was het warmer, maar het voelde anders door de luchtvochtigheid‘ is al vaak gevallen. Als je daar geld voor kon krijgen, dan had je op vakantie kunnen gaan naar die landen, om dan Hans weer te kunnen vertellen dat dat inderdaad zo is. Terwijl je zelf liever in badjas zonder onderbroek Corona’s drinkt op een klapstoel op je balkon. Maar we zijn hier niet om te zeuren, wij zijn hier om te koken. Stuur je moeder de keuken uit en maak obscene gebaren naar iedereen die andere dingen in je keuken komt doen dan ouwehoeren. Er is nog een hoop te doen. Let it rip.
Tzatziki
Je kunt al je gerechten uit dit blog verpesten. De oven kan exploderen, een barst in je kookplaat door enthousiast roerbakken, maar je hebt je Tzatziki nog. Zelfs een schimmelkorstige kofte wordt eetbaar met dit goddelijke bijgerecht. Als je zegt dat er knoflook in zit en iemand roept dat ‘dat geen zoenen wordt vanavond’, zorg dat je een zwart gazon op je onderarmen hebt, een gouden ketting en de wil om iemand een corrigerende tik te geven. Het is deel van de ervaring.
500 gram Griekse Yoghurt (10% vet).1
Pakje verse dille van de AH uit het koelschap.
Extra Vierge olijfolie en geen traditional of classico of wat dan ook. Dat is gefilterde lampenolie.
Witte Wijn Azijn
Knoflook drie teentjes.
Komkommer een hele. Koop hem zelf en laat hem niet door iemand meebrengen. Je weet niet waar die is geweest.
Je hebt verder een rasp, een vergiet en die maatlepels nodig. Geen weegschaal of een maatbeker. Zijn hier niet om nitroglycerine te maken, we’re cooking.
- Pak de komkommer, snijd hem in de lengte door twee. Pak een theelepel om de kern (iets doorzichtiger deel) eruit te lepelen. Ik gooi het meestal weg, want boeiend, maar je kan het ook opeten of met lepel gooien naar mensen of zo. Leg een vergiet boven de gootsteen2, pak je rasp en maak kleine stukjes van de komkommer die je in het vergiet krijgt. Verdeel het een beetje, druk het uit met je vuist (wel eerst je handen wassen, viespeuk) en strooi met zout. Laat uitlekken tot ongeveer een half uur.
- Pak een kom, meng 1EL azijn met 3EL olijfolie en de griekse yoghurt. Roer wat om.
- Snijd de dille fijn, net als de knoflook. Pas op je handen of gebruik een cool apparaat of zo. Ik oordeel niet. Gooi het door de yoghurt en roer het leuk door.
- Na 20 minuten wat wachten pak je de komkommer. Voel wat aan of het vochtig is of wat droogjes. Kunt het tussen alles door een beetje uitwringen, maar dan kan het door de tzatziki heen.
Serveer het nog niet met een luxere brood (doe Turks / Naanbrood, die afbak dingen). Want dan is de tzatziki op en heb je geen fallback voor als de kofte nergens naar smaakt. En zit iedereen vol. Want je hebt 3 eetlepels olijfolie door volle yoghurt gekwakt, en vet + eiwit vult. Behalve voor diegene die alles naar binnen schransen.
Kofte
Kofte zijn gewoon gehaktballetjes met een zekere twist, namelijk de kruiden. Denk ik. Ik ben zelf ook nog op ontdekkingsreis en ondanks dat ik hooggeleid ben, wil ik er geen onderzoek aan uitwijden, want ik wil gewoon interessant doen en lekker eten bereiden.
Kleine tip: Koop je kruiden bij de Lidl of Aldi. ’t Is een euro in plaats van die shizzle van de AH voor 3 euro. Zelfde met de olijfolie (Extra Vierge). Tien euro voor een liter. Olie en kruiden, meer niet. Steel anders de voorraad als het niet je eigen huis is. Maar gebruik dat ding tussen je schouders en bedenk of een Nederlandse moeder met 2.5 kinderen uberhaupt meer van kruiden weet dan peper, zout en zakjes knorr34.
500 gr / 1kg lam/rundgehakt afhankelijk van je gezelschap.
Komijn, paprika en peper in gepoederde vorm.
Ui
Knoflook
Olijfolie
Ei (1:1kg gehakt)
Paneermeel naturel, trouwens. Tenzij je wilt dat het naar kroket smaakt.
Ondertussen komt je neef aan rijden in zijn Dodge Ram, je hoort het al van binnen de keuken. Maar je neef woont helemaal niet op het Amerikaanse platteland. Hij sleept niets. Hij woont met zijn vrouw in een buitenwijk in de noordoostpolder. Zijn enige bagage zijn je achterneefjes die hij naar voetbal brengt en die mogen niet (van de wet) eens in de laaddbak. De andere bagage zit op zijn schouders van zijn kantoorbaan. Je hoorde van de buurvrouw dat zijn vrouw klaagt over zijn onderlaakse prestatie– Nee. Zet het van je af. Pak de snijplank, snijd de ui, de knoflook. Pak het gehakt. Dat pratend, lamenternd gezelschap buiten heeft hier niets mee te maken. In Kofte hoort liefde en aandacht.
Meng alles door het gehakt heen, kneed het. Als het er niet gekruid genoeg uit ziet, voeg meer toe. Dan als laatste wat ei en wat paneermeel. Pak na een half uurtje in de koelkast kleine stukken, draai er balletjes van. Vraag een neefje of nichtje, beetje bonding time. Iedereen doet het anders om je een plezier te doen of zo.
Pak een grillpan, scheut olijfolie en leg de balletjes erin. Druk ze een beetje plat, maar niet teveel. Tussen een schijf en bal in, zeg maar. ‘Hey chef frituur, welke olijfolie heb je nou gepakt?’
‘De extra vierge,’
‘Wat? Nee, dat is voor koude gerechten. Je moet de traditional hebben, die is voor koken. Ik pak het wel even,’ Lucille deed zo’n veel te grote lade open en greep een fles.
‘Deze. Traditional! Dat gebruiken ze daar vast ook wel.’
Ze zette het op het aanrecht neer. Achter haar zag ik de olijfbomen, vlakbij Berat, de plukkers waren bezig en kinderen rapen de aangetaste olijfjes van de grond. Wormen, aangevreten door vogels. Het is voor de lampenolie of voor koken van domme westerlingen. Ze grapten. Ze lachten haar uit. Pesten is een taal zonder woorden. Voor ik het wist had ik de olijfolie tegen de muur gesmeten en met een stem van tien opgefokte mediterrane mannen haar de keuken uitgejaagd.
Het lammetje rook er even aan de olijfolie, maar deed niets. Ik gaf hem een aai over de bol en stak een light cigarette op met een knullige aansteker uit de lade, bij een gebrek aan een gasfornuis (inductie). Ik bood een sigaret aan de lam aan, maar die begreep niets van roken. Ga ondertussen door met de kofte, draai ze regelmatig krokant en bewaar ze in een bak. Zorg dat er geen as bij komt. Negeer het gesnik van Lucille. Leek de hond nou op een lam?
Gevulde Aubergines
Op dit punt overweegt het gezelschap buiten wie je moet aanspreken, hoe ongehoord dat gedrag was, of je misschien in therapie moet dat de politie gebeld moet worden. Maar chef: there is no such thing as bad publicity en Lucille beschreef zichzelf altijd als hoogsensitief, dus wiens schuld was het eigenlijk? Pak een fles Korca uit de koelkast, open deze met je trouwring die je weigerde af te doen na de scheiding of gebruik de rand van het aanrecht en neem een slok om tot bedaren te komen.
Krat aubergines Misschien moet je met de puber van de AH hiervoor vechten, omdat de kratten eigenlijk niet eens van hun zijn. Of je zegt dat je voor hun werkt. Bevestig dat je weet dat roken niet ‘binnen mag’, maar doe er niets mee. Geef hem 5 euro om op te rotten.
Tomaten liefst cherry maar tomaat is tomaat.
Tomatensaus
Ui heb je vast nog over
Knoflook voor de smaak
Gehakt Lam of rund, 500 gram is voldoende.
Rijd met 40 over de parkeerplaats en toeter veelvuldig. Zorg dat de lam ondertussen wel vastzit met een gordel. Houd de ramen open, sigaret in je mond (at all times) en vraag je af waarom je voor elk gerecht weer naar de supermarkt rijdt in je afgetrapt Mercedes. Bel iemand om de oven voor te laten voorverwarmen, maar als niemand opneemt, wacht dan tot je daar bent. 200 graden (celcius) voor de oven. Eigenlijk weet ik niet waarom ik celcius erbij zette, want er is niemand die ooit vraagt of dat Fahenhreit of Kelvin is. Of een koers5. Draai of druk de andere knop tot je een icoontje hebt die er leuk bij past. Ik zelf vind die met de ventilator het leukst. Vraag iemand anders dan Lucille((naam berust op toeval. Ik ken helemaal geen Lucille’s)) als je de zoveelste over-engineered oven niet snapt.
Snijd de tomaat in kleine blokjes, zelfde als de ui, de knoflook en breng de gehakt ook weer op dezelfde manier op smaak.
Pak een pan, schuit olijfolie, tik je peuk af in de pan, nee, gomar. Spoel om.
Pan, olijfolie, begin met de ui, en de knoflook in de olijfolie.
Voeg daar later de tomaat aan toe en tot slot het gehakt en de tomatensaus. Je bent vrij te kruiden nog.
Schraap de inhoud van de aubergines: snijd ze in twee en lepel ze uit tot je een leeg omhulsel creert zoals je die zelf bent.
Snijd de aubergine die je lepelde, snijd het, voeg deze toe aan je brouwsels.
Bak het een beetje en vervolgens lepel je de aubergines weer vol met je nieuwe mengsel. Bakpapier, bak, aubergines, olijfolie.
Je hebt een half uur om je zondes te overdenken. Maak een tweede fles korca open en steek de zoveelste sigaret op.
Omgaan met afleidingen
‘Hey maatje,’ een neef van je kwam binnen. Niet die met de ondermaatse bedprestatie en Dodge Ram. Hij haalde een Heineken (geen Korca) uit de koelkast.
‘Lucille is nogal overstuur. Zegt dat je haar keuken hebt gemold, haar dag hebt verpest. Zoiets,’
hij opende de fles met zijn handen. Het is een draaidop en onmannelijk.
‘Ze wilt ook niet dat je binnen rookt, met of zonder een afzuigkap.’ Hij zuchtte en nam een slok. ‘Ze is bang dat de olijfolie door de naadjes onder het laminaat sijpelt, de hele vloer eruit moet straks, alleen maar omdat jij zo nodig moest koken.’
Hij stond letterlijk voor de koelkast met zijn modderige poten in de olijfolie.
‘Ik wilde koken omdat anders Redmar weer zo nodig alleen wilde BBQen met die voorverpakte rommel, iemand anders stokbrood meeneemt, iemand de dips daarvoor en dan eentje een krat pils meeneemt.’
‘Ja, maar dan hadden we dit gezeik niet. Wat zit je daar uberhaupt steeds te schrijven? Je biografie? Niemand boeit het, neef,’ vond hij.
‘Hoe ben jij ook alweer mijn neef?’ vroeg ik.
‘Ik ga met Lucille, al een half jaar, zij is je zus dus zo dan toch?’
Ik sloeg mijn fles Korca door twee en gebruik het scherpe stuk, terwijl ik mijn ‘neef’ bij de kraag vatte en het betere bier tegen zijn hals drukte. ‘Maakt je dat familie? Je prikt hem tegen m’n zus aan en ineens ben je een neef? Een loutere bijkomstigheid van haar lichte zeden en jouw bronstigheid?’
‘Wat lul je? Kom op, laat me gaan!’
‘Okay, okay,’ fluisterde ik in zijn oor en drukte mijn peuk met mond uit in zijn oorgat. Althans, ik probeerde er in de buurt te komen. Hij schreeuwde. ‘Oh, kom op!’ riep ik. ‘Je verpest de sfeer!’ Hij huilde terwijl hij zijn handen tegen z’n oor aanhield. Ik wreef met een hand over mijn gezicht. De aubergine moest voor ongeveer 30 minuten, maar 20 minuten kan ook wel eens. Je moet soms even kijken, maar een timer is handig, omdat je andere dingen tussendoor kunt doen. Ik was die timer vergeten. Het brood moet je straks ook nog afbakken, nog een sigaret. ‘Ik ga de BBQ buiten alvast even aansteken,’ zei ik tegen mijn lieftallige quote-unquote neef.
Buiten waren de mensen stil. Als ik dat had geweten, hadden ze niet buiten hoeven zitten, alhoewel. Bij elke stap zag ik hun ogen een beetje bijspringen, altijd op mij gericht. Het deed me wat, denk ik, want ik zweette ook al had ik het niet warm. Ik ging voor de BBQ, gebruikte de aansteekolie en stak het aan met een sigaret (die ik dit keer wel uit mijn mond haalde). Als het vuur eenmaal loopt, is het een kwestie van wachten tot de kooltjes goed branden. En het beste iemand aanwijzen die zich altijd thuis voelt achter een BBQ, vooral als je zelf nog in de keuken bezig moet.
‘Redmar?’
Ik zag iets in zijn ogen dat ik niet helemaal kon plaatsen, wat ik maar beschouwde als een soort instemming dat ‘ie mij gehoord heeft.
‘Kun je de grill in de gaten? Blaas een beetje hier en daar. Als de aubergines klaar zijn, ga ik de lam grillen,’ niemand reageerde.
‘Mooi!’ Riep ik tenslotte.
Redmar vindt het leuk om zo’n ding in de gaten te houden en bedienen. Liefst zonder shirt aan, want dan kan hij aantonen dat opspattend vet van de speklapjes hem niet deren. Ik ben ondertussen gestopt met tellen hoeveel sigaretten ik ondertussen gerookt heb.
Lamskotelet
Lamsvlees is een goddelijk stuk vlees die vooral in warme streken wordt gegeten, mede door religies een beetje cultuur. Elk volk heeft de primitieve nijging om iets wat schattig is neer te knuppelen en deze op het vuur te gooien. Alles wat klein is, is schattig. Behalve duiven, fuck duiven. In ieder geval heb je een gehele voorgegrilde lam op de kop weten te tikken bij een van je contacten. Wat van de familieleden hebben je bekeken terwijl je zat te pennen en met een stukgeslagen bierfles vlees stond te snijden.
Er werd aangebeld, het was verder stil. Niemand wilde de deur open maken, dus deed ik het. Vier mannen in donkerblauw gele tenue’s, strepen, pistolen en een petje met daarop ‘politie’. ‘Politie,’ zegt een van de heren alsof het een soort pokemon is. ‘Kok,’ zei ik. Ik grijnsde een beetje. Niets breekt het ijs beter dan een beetje humor, maar er was geen ijs, dit was rots.
‘We kregen een melding van een agressief persoon in deze woning.’
‘Ik denk dat u de bovenbuurman moet hebben, die kijkt altijd zo raar uit zijn doppen.’
‘Meneer, dit is een rijtjeshuis.’
‘Ja, haha. Maar dan omgedraaid, de hoogte in,’ ik beeldde het uit met mijn handen: breedte, hoogte.
‘Kunt u ons de weg wijzen?’ vroeg hij.
‘Ja, ik geloof dat het Lucille is. Die raakt altijd hysterisch om niets.’
‘De melding ging om een man. Mogen we even binnen komen?’
Ik heb geprobeerd uit te leggen dat het begrip man en vrouw tegenwoordig abstracte begrippen zijn en dat een politieman dat hoort te weten, maar ik kreeg de eerste bekeuring voor iets wat ik niet zo goed begreep. In ieder geval werd ik niet veel later in de boeien geslagen, dus ik denk dat iemand de klus af moet maken. Voor wie het nog moet lezen: het vlees is gesneden, je kunt wat spiesjes maken en de rest grillen op de BBQ. Pas op voor eventuele glassplinters. Niets kruiden. Je hebt tzatziki, kofte, de aubergines en vergeet niet het Turks brood! Redmar kan wel grillen. Maar laat hem alsjeblieft niet zijn shirt uit doen!