Nogsteedsnietrijk Ik heb ooit een artikel geschreven over hoe knudde League of Legends was, maar sinds kort speel ik een oudere, coolere, en nuchtere neef van League of Legends. Heel globaal vallen Dota 2 en League of Legends met elkaar te vergelijken, maar de verschillen zit hem onder andere in de diepgang, dynamiek, en community die ze beide bieden.
De overstap van League of Legends zal al gauw te merken zijn wanneer je je eerste potje Dota 2 gaat spelen. Waar League of Legends potjes de eerste paar minuten liefde en regenbogen zijn, is Dota 2 een gruwelijke dienstplicht in de Eerste Wereldoorlog. Je wordt aan het front gezet, en het is afwachten tot je sterft aan een debiel lange verlamming, door pijlen in je rug die je niet had gekregen als je metgezel niet voor je voeten liep, of iemand die dood(ha)leuk vanuit een hoekje de genadeklap geeft.
Je frustratie, je angsten, en je irritaties borrelen al gauw op, en laat je botvieren op alle spelers. Dota 2 heeft echter voice chat, dus alles wat je doet wordt of in het Russisch beantwoordt of in het Grieks. Soms in het Engels, maar met een zwaar Indisch accent.
Enkele voorbeelden
Waar League of Legends een mechaniek heeft dat je vertelt wanneer er een onzichtbaar iemand in je nek zit te hijgen, krijg je in Dota 2 dit soort handige notificaties niet. Dota 2 vergeeft niets of niemand. Als je besluit te lopen op een plek waar je niet zeker weet of het veilig is, word je afgestraft door iemand die zichzelf onzichtbaar kan maken. Three stabs, you’re out: Russen weten weer waarom hun overheid met de onze de draak steekt, de Grieken aan wie ze geld zijn verschuldigd.
Soms hoeven je tegenstanders niet eens onzichtbaar te zijn. Er zijn momenten dat je denkt veilig te zijn, dat je wat passieve monsters kunt vermoorden voor wat geld, wanneer je opeens een deel van het vijandelijke team ziet; een doodseskader. Eentje opent met iets waar je niet door kunt bewegen, aanvallen of wat dan ook. Zijn of haar teamgenoot doet een soortgelijke aanval nog eens dunnetjes over. Je wordt geforceerd om te zien hoe je personage van springlevend naar morsdood wordt geholpen, zonder dat je er iets aan kunt doen, afgezien van een traantje laten en vragen waar de fuck je team was.
Alles is gewoon anders
Over het algemeen is de gehele loop van het spel anders. Het komt relatief weinig voor dat iemand terug gaat naar de basis, tenzij diegene sterft. Je kunt namelijk niet terug teleporteren en dan teruglopen, omdat team fights veel korter en makkelijker te forceren zijn. Tegen de tijd dat jij er bent, liggen je Russische kameraden 90 seconden buiten spel, en is het maar te hopen dat je tegenstanders een groot genoeg deel van je basis heel laten, zodat je handicap niet al te groot is. Het mooie is, dat je dan alsnog kunt winnen.
Met een basis die half aan gort ligt, kun je nog steeds pogen stand houden, en dan in de tijd dat de andere partij voor een lange tijd er half uit ligt, zelf proberen om de score gelijk te trekken. Je moet ook wel, want opgeven is geen optie in het spel. Als je begint, zal je plicht alleen stoppen wanneer de pot voorbij is. Je kunt niet checken, niet folden, alleen inzetten, en het beste van je kaarten maken.
Nog meer factoren bij het overleven in Dota
De items in het spel geven je als speler veel meer mogelijkheden. Deze voorwerpen verschillen namelijk erg van elkaar en hebben zo hun eigen toepassingen. Het ene voorwerp maakt je onzichtbaar. De andere is een soort cyanide pil. Het andere team wint niets door jou om te leggen: geen geld, geen roem. Het is verdomme oorlog, dus elk voordeel dat je kunt gebruiken moet je pakken. Deze items kosten geld en worden aangeleverd doormiddel van een koerier. Het is namelijk niet voordelig om teveel van plekken weg te zijn waar geld en ervaring te verdienen valt; je bouwt op die manier namelijk een achterstand op in ervaring en mad monies. Deze koerier loopt dus van de basis of shop naar de speler die de items heeft gekocht. Het is dus even geduld hebben en netjes afwachten tot je jouw voorwerpen hebt, want je deelt de ezel met 4 anderen.
Deze koerier kan echter ook worden omgelegd door je tegenstanders als je even niet oplet. Er is een voorwerp dat het verschil voor je kan maken. Alleen ligt dat dus in een leegte tot de koerier reïncarneert als koerier (fuck jou, boeddhisme). Dit kan drie minuten duren. En is een van de redenen waarom Russen boos worden en half-Russisch, Engels en dronken vragen hoe die koerier de pijp uit ging.
Ik neem aan dat de lezer begrijpt waar ik heen wil: het spel is lastig. De community vergeeft je niet, maar je hoort er niets over. Niet omdat mensen veel meer sympathie hebben, maar omdat ze waarschijnlijk geen Engels kunnen.
Het is gratis, dat dan weer wel. Check het hier uit.