Nogsteedsnietrijk Aanzien ontwikkelen in de blogging community is een lastig en misschien wel smerig zaakje. Zeker als een groot deel van je competitie bestaat uit heidenen die massaal semi-creatieve teksten dag in en dag uit schrijven en publiceren op hun zogenaamde Lifestyle blogs.
Recentelijk wilde ik mijn blog promoten onder Facebook pagina’s, waar veel medebloggers ook hun artikelen delen. Het eerste wat me opviel is dat het een letterlijke teringzooi is van lifestyle blogs gerund door studenten en alleenstaande moeders. Soms gecombineerd. Ik had gedacht de frisse lucht te zijn in de beerput. De beerput bestaande uit artikelen als “De inhoud van mijn tas” of “Waarom ik geen babysitter neem”. Jammer genoeg werd de frisse wind niet opgemerkt.
Het is mijn ambitie om nogsteedsnietrijk.nl met elk artikel een stapje verder te komen op het pad van succes. Maar vooral de mensen die mijn blog lezen een lach op hun gezicht te toveren, met toch een lichte nasmaak die zegt “daar heeft ie misschien toch best een punt”. Althans, dat hoop ik. Je zou zeggen dat een stukje internet toch wel groter zou zijn na twee jaar bestaan, jammer genoeg is dat niet het geval. Net als de kamerplant die ik ooit kreeg verwaarloosde ik het. Maar die tijden zijn voorbij.
Schrijven is een hobby
Ik boog mijn hoofd over dit probleem. Hoe kon ik mijn volgerschap uitbreiden? Hoe kan ik een goed aandeel zijn in het virtuele consumptiegedrag van de moderne mens? Moet ik zelf een rode draad hebben door minder creatief te zijn en meer in te spelen op de markt?
Mijn antwoord was fuck dat. Schrijven is niet mijn werk, het is mijn hobby. Ik zeg niet dat het in mijn bloed zit, maar verbale middelvingers naar dingen opsteken is wel een beetje mijn ding. Creatieve, doordachte, en hoogstaande artikelen vanuit m’n hart gecomponeerd en gedirigeerd door m’n half door alcohol verstoken brein.
Ik kan de ketterij dat lifestyle blogs heet niet langer meer door de vingers zien. Als ik op verscheidene blogs trucs moet lezen, dat je het “moet zien als me-time”, dan begrijp ik het al. Je rijdt niet mee voor de fun en giggles als iemand je moet vertellen dat schrijven “jouw tijd” is.
Triviaal
Wat zit er in mijn tas? Niets. Mijn motto is, dat als je een tas nodig hebt voor daily carriage, dan heb je teveel daily carriage. Ooit die shit gezien? Vrouwen zijn beter uitgerust dan een commando.
Maar met regelmaat geven “schrijvers” van Lifestyle Blogs antwoord op triviale vragen. Antwoorden op vragen die je niet zou interesseren als iemand die je daadwerkelijk zou kennen het plaatste op Facebook. Of het je persoonlijk zou vertellen. Om een of andere manier is het natuurlijk super interessant van een lifestyle blog schrijver. Een persoon die je nooit kent, die besluit om naast het opvoeden van een kind, ook maar eens te delen hoe prettig het is om te kakken van lijnzaadolie smoothies, hoe fijn powernappen is en waarom drielaag WC papieren met puppy’s erop toch lekkerder veegt dan die met bloemetjes erop. Nobody should really give a shit. No pun intended1
De vriendin die je nooit hebt gehad
Lifestyle bloggers zijn van het vrouwelijk geslacht of doen alsof (Ik oordeel niet) die veelal schrijven aan vrouwen. Een lifestyle blogger is misschien een vriendin die je nooit hebt gehad; eentje die met een goede woordenschat jou kan vertellen waarom iets een fucking goede mascaralipstickfoundation is en ook nog eens knap is.
Blijf daar staan en laat me jou vertellen waarom dit werkt. Zit je? Mooi zo.
Vrouwen werken als één grote hivemind. Mocht je niet bekend zijn met science-fiction2; dat betekent dat alle kleine stukken een deel zijn van het geheel. Als de poten van een duizendpoot of het volk van Noord-Korea. Jij, als lezer, kent dat vast wel. Je deed je smerige best om die avond er goed uit te zien, maar raad eens. Je hebt het meest smerige snotje onder je neus niet ontdekt nadat je net van je fiets afstapte. Je komt binnen, het hok is gevuld met vrouwen en ze kijken allemaal naar het centrale punt van testosteron dat zojuist is binnengestapt. Van top tot teen word je door meerdere individuen beter doorlicht dan pakketjes bij de Nederlandse douane. Enkelen nemen je kleuterneus waar, maar iedereen weet het. Draai je om, pak je biezen en verberg je voor de samenleving voor een paar weken in je masturbatiegrot.
Hivemind
Lifestyle blogs zijn niet geheel anders. Zij zijn schakels in het systeem die een bestaande life- en mindstyle in stand houdt; terwijl anderen er subtiel veranderingen aan proberen te brengen. Dit noemt men een hype, het slaat aan op de gehele hivemind, maar de hellebrand dooft al gauw en de hele hivemind vindt het weer “onzin”, “uit de mode” of “cliche”.
Het is tijd dat deze revoltante figuren worden ingedamd. Figuren die het concept van tienerblaadjes over schoonheid, relaties en verplichtingen voortzetten voor (jong)volwassenen. Ik neem aan dat elk jongedame terugkijkt en vindt dat het echt een een tijdschrift voor downies is. Hetzelfde zal je over 10 jaar zeggen, wanneer je de libelle leest met een Virtual-reality bril en terugdenkt aan de tijd dat je lifestyle blogs las en hoe stom dat wel niet was. Hennepzaadtaart? Ha! Tegenwoordig vermalen we 10 vitaminepillen in een goed vullende eiwit shake met koolhydraten en veel vezels voor de stoelgang. M’n punt is duidelijk; het is dezelfde bullshit, maar dan voor een andere doelgroep.
Lifehacks
Veel artikelen gaan veelal over wat men doet om iets in hun leven te “hacken”, om zo efficiënter of zo te zijn. Zogenoemde mindhacks. Zoals wat voor dingen iemand kan eten om zich energiek te voelen, of bijvoorbeeld manieren om productief te zijn terwijl het buiten lekker weer is. Een groot deel van deze artikelen zijn gebaseerd op bullshit per sang. Ik laat me niet vertellen door iemand die op haar website schrijft over het atten van kokosmelk met granaatappelpitten dat goed is voor de menstruatie, hoe ik productiever kan zijn.
Natuurlijk. Ik begrijp dat die informatie goed bedoeld is. Het is alleen jammer dat die dingen niet inhoudelijk ingaan op het hoe en waarom. Het zijn sub-bewegingen van de cosmopolitan. Er is geen creativiteit, enkel zoetsappige vrouwenshizzle.
Misschien dat ik me lichtelijk geamuseerd zou voelen over iets wat zich niet met mijn leven bemoeit. Maar als ik iets lees over “hoe is het om te daten met mij”, wat 15 interessante feiten over me zijn of je huidige stand van relaties, dan weet ik het al. Ook daar valt niets te halen. Ieder ander persoon die zulke dingen zou schrijven op Facebook, het niet lifestyle blogging zou noemen, wordt uitgekafferd. De hivemind herkent dat gedrag niet en ik verzeker je, de hivemind is niet tolerant.