Nogsteedsnietrijk Stannis ‘focken’ Baratheon. Een militair genie die blijkbaar het lot kreeg om vernederd te worden en alles op te offeren voor zijn ambities. Als iemand die teveel RTS games heeft gespeeld, kon ik de militaire incompetenties van iemand die zogenaamd “een briljante militaire geest” heeft niet door de vingers zien.
Stannis was een van mijn favoriete characters, maar verloor omdat hij teveel luisterde naar die feeks (Melisandre). Zijn strategisch inzicht was in de realiteit niet zo goed en straight to the point. Dat of Sir Devos durfde zich niet uit te spreken over de waarheid. Natuurlijk gaat de serie niet om het voeren van oorlog en bloedvergiet. Voor een Baratheon is het echter zijn sterkste punt en oorlog is ook een vorm van diplomatie.
We gaan even terug naar het moment dat Tywin nog in het noorden zit. Robb Stark is goed bezig tegen de Lannisters en het neemt nogal wat tijd en energie van Tywin in beslag. De timing van Stannis is daarom niet slecht, alleen de uitvoering was matig en risicovol.
Blackwater Bay
Stannis of huize Baratheon had een fucking grote vloot. De hoofdstad heeft amper boten. Hij besloot hierop voort te bouwen, alleen maar om alles te verliezen door Wildfire. Doortastend probeert hij er nog wat van te maken en het leek alsnog goed te gaan. Tot Tywin arriveert. Tja, zo doe je de naam Baratheon geen eer aan. Net als Jeoffrey “Baratheon”. Sta me toe de man naar de overwinning te adviseren.
Op de kaart zien we Blackwater Bay. Dit vormt de enige verbinding van King’s Landing met de zee en het buitenland. We laten Stannis gewoon een maandje of twee eerder beginnen. Met een dominante vloot kan je eenvoudig op maritieme wijze dicteren wat er in die wateren gebeurt. De import en export van King’s Landing en anderen onder het bewind kan daarmee simpelweg worden stilgelegd. Schepen van anderen kunnen er niet uit of in, zonder dat ze zich er door heen moeten worstelen. Een grote commitment, de boten kunnen minimaal worden belegerd. Immers had hij toch genoeg man en een grote “fuck you” vloot, dus waarom niet? De toe- en afvoer van King’s Landing is geblokkeerd. Geen idee wat er normaal verscheept wordt, maar nu niks meer. Maar boeiend: 1-0 voor Stannis. Overigens de eerste (op de Greyjoys na) die boten gebruikt voor andere dingen dan transport.
Schijt Stannis in het bos?
Wat niet in de serie aan bod komt is de locatie van Storms’ End. Dit is een kasteel gelegen ten zuiden van King’s Landing. Vanaf hier vaarde Stannis toen naar King’s Landing. In principe is een heel gebied ten zuidoosten van King’s Landing het territorium van Stannis Baratheon. Wanneer we op de kaart kijken, zien we King’s Wood. Dat is een groot stuk bos die voor het grootst gedeelte gelegen is in Baratheon turf. Hier is tevens waar handelsverkeer vanaf de Tyrells samenkomt voordat het naar King’s Landing gaat. Een nieuwe chokepoint is geboren: want wie in het bos zit is lastig te zien. Wie er al zit wordt pas gezien als het te laat is. 2-0 voor Stannis.
Vanaf het zuiden van King’s Landing is er ook een river die tussen de stad en het land stroomt. Het is een ideale scheiding tussen de troepen van Stannis en het stad zelf. We laten Stannis een zooi trebuchets plaatsen, om projectielen van lange afstand naar en over de muur te werpen. Want om magische redenen zijn deze amper gebruikt in de serie en in het laatste en kutste seizoen werd er maar 1 schot met die dingen gelost. Het vertrouwen en het moraal van de bevolking zakt alleen maar verder. De onkwetsbare stad ligt onder vuur en er komt weinig zooi binnen. 3-0 voor Stannis.
De slag om King’s Landing
Met minimale capaciteiten doet Stannis al veel meer dan hij hoopte te doen. Hij doet de voorspellingen van die Rode Feeks eer aan. Alleen hoeft hij haar niet credits ervoor te geven. Tywin Lannister zal er ongetwijfeld aankomen en zal, naast de troepen die naar buiten treden vanaf King’s Landing, de troepen van Stannis willen omsingelen door vanaf de zijkanten aan te vallen. Enige coördinatie vanaf de voorkant zal ook sprake van zijn. Hoewel Blackwater bay voor een groot deel onder controle is van Stannis, kan er wellicht wat troepen van het Westen komen.
Je wil liever niet als leger vanaf drie kanten worden belaagd door je tegenstander, dus Stannis stelt barricades op met graven die de oversteek lastiger maken. Lees: niet onmogelijk. De bedoeling is dat we de vijand moeite laten krijgen met bewegen. Achter deze barricades plaatsen we boogschutters om alvast wat schade te leveren aan het vijandelijke leger. Wanneer deze te dichtbij komen, ruilen boogschutters en infanterie van plek.
Het moment is daar: point-of-contact. De legers van Stannis en Tywin en zo kruizen het zwaard en zijn druk aan het knokken. Vanaf drie kanten belaagd en in het heetst van de strijd klinkt het signaal: de paarden mogen oprukken. In twee delen wordt het oosten en het westen van de verdedigende partij belaagd door frisse, snelle paarden die elke soldaat het flink in zijn broek laat doen. Stannis wijst naar Tywin voor een “1v1”, alleen Tywin zal daar geen zin in hebben en zich terugtrekken. Iets met “geld wint oorlogen”. Leuke uitspraak Tywin, alleen voorlopig sta je goed schaak.
De poorten van King’s Landing staan open, de muren en gebouwen zijn voor een deel verwoest. Stannis weet dat het tijd is om met zijn kameraden de stad te bestormen en zijn zogenaamde neefje omhelzen met een stuk touw. Sir Devos lacht met een Schots accent en de rode vrouw voelt zich genegeerd.