League of Shit

Een game waar ik letterlijk een haat-liefde relatie mee heb.

Nogsteedsnietrijk

Het plaatje is quasi-relevant. Het is cosplay van League of Legends. Ik zal er verder niet teveel tijd aan verspillen, maar ik beken dat het clickbait is. Tevens ben ik er heilig van overtuigd dat dit soort plaatjes een cardiovasculaire atoombom zullen zijn wanneer ik bejaard ben.

Voor de eventuele lezers van de Facebook pagina’s “Spam je Blog” en “Bloggers Nederland”: welkom! Ik wist wel dat er een bepaalde prikkel de sleutel zou vormen tot jullie aandacht.

Mijn spanningsboog is een beetje pieken en dalen met het schrijven van dit stukje. Ik kan in ieder geval vanuit een zakelijk en rationeel standpunt zien waarom League of Legends een lucratief zaakje is voor zowel freelance modellen die softporno op Twitch streamen, als het brein achter de game. Jammer genoeg is League of Legends een game waarin ik veel tijd heb gestoken en ooit mee gestopt ben. Ik zag de lol (haha) er niet meer van in. Dit is op geen enkel manier te rechtvaardigen, want dit was in een tijd dat die cosplays 1 van League of Shit niet heel erg in trek waren. Toen deden we het nog voor “de sport”.

Vroeger

Ik kan me nog erg goed herinneren dat ik nog maar een paar uurtjes in het spel had gestoken, maar nog een heerlijke drang had om verder te spelen. In die tijd was ik ook fanatiek twitteraar, want mijn schrijfkunsten waren nog niet goed genoeg ontwikkeld. Daar kon ik me uiten in minder dan 140 woorden, maar nu ben ik teveel van stof geworden (vandaar nogsteedsnietrijk.nl). Een redactielid van de PU heeft toen gevraagd naar korte meningen over League of Legends, waar ik op antwoordde dat het een goed speelbaar geheel was met een fanatieke community. Mijn twitternaam was vereeuwigd in één van de grootste gaming tijdschriften van de Benelux. Weinig weten dat, maar dat is een verhaal wat ik mijn kleinkinderen zal gaan vertellen.

Laat mij een eerdergenoemd woord trouwens nog even benadrukken: fanatiek.

Er was en is namelijk geen andere plek in een gaming community, waar puberlijke hormonen rijkelijker vloeien (sorry Call of Duty). Niet alleen dat, League of Legends is een plek zo divers en geweldadig dat de globalisten zouden huilen en realiseren dat het misschien toch niet zo’n goed idee is om iedereen bij elkaar op te hokken. Er is geen sprake van een safe space; je bent open en bloot. Doe een paar dingen verkeerd en je staat als gladiatoor in de verbale arena. Het maakt niet uit wat je dan nog doet, want de keizer draait toch altijd naar beneden met zijn duim. Zodra je er staat, ben je dus al op sterven na dood.

Nu

Altijd dacht ik dat de gaming community er niet slechter aan toe kon zijn. Ik had het mis. Anno 2016 probeerde ik deze game weer te spelen. Misschien uit nostalgie, maar voornamelijk uit verveling. Ooit was ik er namelijk super goed in, maar net als met sporten en talen moet je het bijhouden. Ik heb enkele korte reboots gehad, waarbij ik hoopte dat de kennis van toen na een paar potjes weer vuit mijn mouw geschud kon worden. Nog steeds leun ik op die vroegere trots, dat ik het plebs de baas was. Je begrijpt me wel: zo’n vroegere trots die menig vader uitspreekt bij zijn kinderen, over hoe goed hij was in voetbal en hoeveel chicks hij scoorde.

Als ik nu de game nu speel, kan ik niet meer met de huidige lui omgaan. Het voelt als thuis, maar alles is leeggeroofd, ondergekakt en kapot gemaakt door krakers. Alles is anders; voornamelijk hoe het spel gespeeld wordt en voornamelijk door wie. Ik realiseerde me dat in de achterbuurt van de Ranked modus 2, het lastig is om naar boven te klimmen, als je nog best hevig op je team moet leunen voor een overwinning.

Ik word in een spel gezet met pubers die misschien hun acne beter onder controle hebben dan hun woede uitbarstingen. Met mensen die het geinig vinden te gamen terwijl ze teveel gedronken hebben of van een jointje hebben genoten. Mensen die een door mij professioneel gestelde diagnose hebben gekregen dat ze mentaal niet in de haak zijn. Ik probeerde de geur van virtuele overwinningen te herproeven, maar het gaat niet als ik de kantjes er lichtelijk van af loop in het begin. Het gaat ook niet als je stopt met de kantjes er van af te lopen, want je wordt standaard in een team gezet met bovenstaande lui.

  1. Japans carnaval, maar zonder drank en paradewagens. Wel met vieze mannen[]
  2. Bronze II scrub hierzo[]

Meer lezen?

De avondmens play_arrow

Lees het artikel

Een pispaal play_arrow

Lees het artikel

Cyka Blyat Dota 2 play_arrow

Lees het artikel